Daar stond ik dan, slaperig en schaapachtig in de rij.
Ik was vrijwillig (lees unaniem gestemd door vrouw en dochters) vroeg opgestaan voor de lekkerste oranje-tompoucen van Nieuwegein en omstreken. Wat ik al niet over heb voor de liefde van mijn vrouwen in huis.
Vorig jaar was ik ook al de pineut, uhh vrijwilliger en omdat de bakker enkel en alleen voor de befaamde tompoucen opengaat, zijn ze al om 12.00 weer dicht en moet je er dus vroeg bij zijn.
Daarnaast zijn we niet de enige die de receptuur van de bakker weten te waarderen.
Nu zijn de tompoucen voor deze, normaal feestelijke dag, altijd voorverpakt en is het er goed georganiseerd waardoor het lekker doorloopt. Maar dit jaar was de rij door corona tot ver buiten de bakkersgrenzen een feit.
Als een mak schaap volgde ik de bij iedere paar stappen steeds veranderende leider vooraan de rij, in de hoop dat mijn leiderschap snel volgde.
Ik had alleen een wat ongeduldige achterbuurvrouw. Een dame flink op leeftijd die vroeger misschien niet had leren rekenen en i.i.g. de 1,5 meter niet geheel goed kon inschatten, terwijl dat gezien haar leeftijd in deze tijd toch best handig zou zijn.
Het liefst zou ze volgens mij met wat ellenbogenwerk zichzelf als snel gepromoveerde nieuwe leider naar voren werken.
Nu is het meestal niet prettig als onbekenden in je aura staan (ik hoor je denken, ligt aan de onbekende) maar met de huidige situatie heeft dat nog een extra dimensie gekregen.
Mevrouw “misschien is het voor beiden verstandiger als u wat afstand houdt”, zei ik zo vriendelijk mogelijk.
Mevrouw keek me aan alsof ze wilde zeggen; waar heb je het over man.
“Laten we proberen 1,5 meter afstand te houden”, probeerde ik nogmaals heel vriendelijk.
Wederom zei de daaropvolgende blik me dat ik waarschijnlijk nog in dromenland was en iets, op een wat van een andere planeet afkomstige taal, aan het brabbelen was.
Nu we een aantal weken verder zijn in dit bizarre tijdperk, merk ik dat de voorzichtigheid en scherpte van het afstand nemen afneemt. We worden onverschilliger, de ongeduldige dame was namelijk echt niet de enige.
Het is iets menselijks, alles went.
Denk aan die nieuwe auto of nieuwe schoenen waar je in het begin nog zo zuinig op bent en regelmatig poetst, maar na verloop van tijd…, afijn.
Zo ook met onze zonnepanelen. Wanneer ze net gelegd zijn staan we vol trots met regelmaat met het hoofd in de nek naar het dak te turen als een kind dat de hele dag naar beneden naar zijn nieuwe schoenen kijkt. Op de app volgen we dagelijks de opbrengst en worden we in korte tijd micro-experts op het gebied van zonne-energie.
Dat gaat er met de tijd af, we worden zoals gezegd laconiek. Wat we alleen zijn vergeten is dat die zonnepanelen nog steeds geld voor ons verdienen en het huidige mooie weer is ons daarbij gunstig gestemd.
Zorg er dus voor dat je dan ook het maximale rendement uit je zonnepanelen haalt en laat ze nu reinigen zodat je het hele voorjaar en zomer profiteert!
Maak dus de afspraak met Sunclear voor het reinigen van je zonnepanelen via
https://www.sunclear.nl/afspraak of bel 085-1303255
En word er weer net zo blij van als toen ze net geplaatst werden.
Wij werden dit jaar wederom weer heel blij van de heerlijke tompoucen.
Edwin en Marc
Comments